Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2009

Καθώς η ήττα πλησιάζει οι μάσκες πέφτουν και οι γαλάζιοι "σωτήρες" εκφράζονται ανοικτά και ειληκρινά

Μετά από αρκετά χρόνια ακυβερνησίας, αδιαφορίας και οπισθωδρόμησης η ελληνική κοινωνία εκφράζει την αντίθεση της στις πολιτικές και τη φιλοσοφία της κυβέρνησης. Μια κυβέρνηση που κατάφερε σε μερικά χρόνια να εξευτελίσει κάθε θεσμό και αξία, να υποβιβάσει τον πολίτη και τις ανάγκες του εξυπηρετώντας παράλληλα συμφέροντα είτε μεγάλου κεφαλαίου είτε κομματαρχών που θέλησαν να εξασφαλίσουν τη ζωή και των τρισέγγονων τους εις βάρος του μικρομεσαίου πολίτη και του κοινού συμφέροντος.

Θυμάμαι σαν χτες τον τρόπο που η δεξιά κατέλαβε την εξουσία, εκμεταλλευόμενη την πληθώρα σκανδάλων και την πολιτική ανεπάρκεια του τότε διαβρωμένου ΠΑΣΟΚ, κυρίως σε θέματα αξιοκρατίας και κοινωνικών παροχών, πρόβαλε μία ηθικολογία και την επανίδρυση του ελληνικού κράτους. Ο Καραμανλής και τα κομματικά του στελέχη ακόμα και σήμερα τολμούν να μιλούν για επανίδρυση του κράτους με στόχο την ευημερία και την πρόοδο της χώρας, πράγμα που επιθυμεί κάθε πολίτης.
Βέβαια κάποιος πρέπει να τους υποδείξει ότι ευημερία και πρόοδος δεν είναι τα ρουσφέτια, η κατάχρηση δημόσιου χρήματος, ο ξυλοδαρμός και η δολοφονία πολιτών από δημόσιες δυνάμεις. Επιτέλους ο δάσκαλος μάλλον βρέθηκε και είναι ο ελληνικός λαός, που σε μερικές εβδομάδες θα στείλει την γαλάζια επανίδρυση και τους μεταρρυθμιστές τσαρλατάνους σπίτι τους.

Ναι! Ο λαός ξύπνησε, αλλά δε μπορώ να πω ότι αυτό είναι επιτυχία, είναι μια αρχή για την κοινωνική αλλαγή που έχουμε ανάγκη. Το γεγονός ότι οι πολίτες ξαναψήφισαν πρόσφατα τον πρωθυπουργό - πυρπολητή - κτηματομεσίτη - ανίκανο(και πόσα άλλα, γράφει βιβλίο κανείς) ξανά, μαρτυρά πολλά. Μαρτυρά τον συμβιβασμό, την εξαθλίωση και την απελπισία της κοινωνίας, είναι αλήθεια και κοινώς αποδεκτό ότι ο σημερινός πολίτης δεν εμπιστεύεται την πολιτική ζωή, τα κόμματα και τους δημόσιους θεσμούς, επικρατεί στο σύνολο της κοινωνίας η αδιαφορία και η απέχθεια για το σύστημα.

Ο λόγος; Νομίζω και αυτός γνωστός, οι πελατειακές σχέσεις, η αδιαφάνεια και η έλλειψη αξιών που πρεσβεύει δυστυχώς η πλειοψηφία του πολιτικού συστήματος, που εξέφρασαν δυστυχώς και οι τελευταίες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ ωθούν τον απλό άνθρωπο είτε στο συμβιβασμό και την εξαθλίωση, είτε στην αδιαφορία και την απέχθεια.

Το ελπιδοφόρο είναι πως η κοινωνία μετά από πολλές τετραετίες δείχνει να αντιδρά. Οι συνθήκες χειροτέρεψαν τραγικά, σε βαθμό χαοτικής υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου, ανυπαρξίας του κράτους πρόνοιας και κάθε στοιχείου δικαιοσύνης. Ο πολίτης βλέπει πλέον ότι η κατάσταση βρίσκεται στο απροχώρητο, είναι αναγκαίες συνολικές πολιτικές μεταρρυθμίσεις αν θέλουμε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε σαν οργανωμένο κράτος και μάλιστα με στόχο τον άνθρωπο και την κοινωνική δικαιοσύνη.

Κάπου εδώ η Ν.Δ. τα βρίσκει σκούρα, γιατί πλέον η κοινωνία επιθυμεί πολιτικές - λύσεις και όχι ένα αισχρό κατηγορώ στο ΠΑΣΟΚ για τις τελευταίες κακές κυβερνήσεις του και συνάμα μια παλαιοκομματικού δεξιού προφίλ ηθικολογία και αερολογία. Η κοινωνία δεν βρίσκεται στο 60 και το 70, οι πολίτες έχουν πολύ υψηλότερο πνευματικό επίπεδο και έχουν ζήσει περιόδους ευημερίας και προόδου και δεν φοβούνται πλέον ούτε τον παρακρατικό αστυνομικό ούτε τον καταδότη αγροφύλακα, η χώρα έχει αλλάξει σελίδα χρόνια τώρα και έχει πραγματικούς στόχους και αξίες το μόνο που εκλείπει είναι η πίστη στο πολιτικό σύστημα και η προβολή επίσημης σοβαρής πολιτικής.

Είναι γεγονός λοιπόν πως η δεξιά μιλά ΑΝΟΙΧΤΑ και ΕΙΛΗΚΡΙΝΑ πλέον. Ο πρωθυπουργός και οι γαλάζιοι στρατηγοί ζητούν την ψήφο μας υποσχόμενοι επιπλέον φόρους, μιζέρια και εξαθλίωση για τον μικρομεσαίο πολίτη και προωθούν όρους ανάπτυξης τριτοκοσμικών χωρών και απάνθρωπων καθεστώτων. Θέλουν να πείσουν ότι για όλα πρέπει να πληρώσει ο απλός πολίτης ενώ παράλληλα αντιπαραγωγικές και αναχρονιστικές επιχειρήσεις πρέπει να δρουν και να κερδοσκοπούν εις βάρος των μικρών εισοδημάτων και της εθνικής οικονομίας. Για βελτίωση των προϊόντων, για καινοτομία, για ανάπτυξη ωφέλιμο επενδύσεων κανένας λόγος.
Βέβαια η ενίσχυση της Δημόσιας Παιδείας, της Υγείας και ευρύτερα του κράτους πρόνοιας ακούγεται στο χώρο της δεξιάς μόνο σαν ανέκδοτο, αλλά ξεχάστηκα, πρέπει να ενισχύσουμε βιομηχάνους και γαλάζιους τζογαδόρους. Τζογαδόρους που δεν ποντάρουν την περιουσία τους αλλά το μέλλον της χώρας και την αξιοπρέπεια του πολίτη με στόχο το προσωπικό όφελος.

Το τραγικότερο της υπόθεσης το εντοπίζω αλλού βέβαια, στην κριτική που δέχονται οι ελπιδοφόρες και προοδευτικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ, του κινήματος που μετά από χρόνια φαίνεται να αποκτά ξανά την ταυτότητα του και να προασπίζει τον πολίτη και την κοινωνία. Οι κομματικά εγκάθετοι της Ν.Δ. κατηγορούν με κάθε ευκαιρία τέτοιες πολιτικές ως ανεφάρμοστες έωλες και ανούσιες αποτελώντας απλά προϊόντα μικροπολιτικής

Βέβαια δεν αντιλαμβάνονται το εξής απλό, στην κοινωνία οι πλειοψηφία των ανθρώπων μοχθεί καθημερινά για να επιβιώσει, να μορφωθεί, να δει ένα καλύτερο αύριο. Δεν είναι κάθε πολίτης τυχοδιώκτης μέλος τζακιών και συμφερόντων που εκμεταλλεύονται συνανθρώπους του με στόχο το πλούτο, το βραχυπρόθεσμο βόλεμα και την καλοπέραση. Όλοι αυτοί οι πολίτες έχουν δικαίωμα και υποχρέωση να ελπίζουν σε ένα καλύτερο μέλλον για τη χώρα τους και για τους ίδιους. Όσο για τη Ν.Δ. ας ζήσει την ανεπάρκεια και την ιδιοτέλεια της μόνη της, στο περιθώριο στο φυσικό της χώρο, αρκετά βιώσαμε μέχρι σήμερα...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναγνώστες